21. Litter Strait

21. Litter-Strait. Zon 25 maart. Vol verwachting tuffen we de volgende ochtend naar Rojos, de naam van de duikplek, noordoostelijk in Lembeh Strait. Strait betekent zeestraat. Bendes plastic en andere troep drijven ons tegemoet en als we het water inrollen, schrikken we ons een hoedje. Het lijkt wel een afvalstation. Afval straat, gonst het in mijn hoofd. Hemeltjelief, gaan we hiér duiken? Ik heb de neiging om het eerst beste stuk plastic te grijpen en in de zak van mijn nieuwe trimester te stoppen, maar dit is zinloos jongens, we kunnen hier niet het afval van 200.000 mensen (officieel) gaan opruimen. Onze gidsen en andere duikmaatjes zoeken inmiddels al de zandige bodem af naar al het moois wat hier zou moeten rondkruipen en zwemmen. Ik zie alleen maar afval! De moed zinkt in onze duikschoenen en ineens horen we: ting-ting-ting. We schrikken wakker. Jimmy, onze duikgids, tikt als een bezetene met zijn stalen aanwijsstok tegen zijn tank; een teken dat hij iets heeft ontdekt. Een mimicry inktvis. Super gaaf, bijna niet te zien, danst hij (of zij) over de zanderige bodem. Als ie even stil ligt, verschiet ie wat van kleur en is bijna niet meer te zien. Ting-ting. Een dragonfish kruipt traag over het zand. Als ik te dichtbij kom, laat hij zijn kleurige vleugels zien. Ting-ting. Een piepklein slakje, zo groot als het wit van mijn nagel, kruipt over een stukje spons dat zich aan een oude autoband heeft vastgezet. Ting-ting. Een prachtige zeenaald. Ting-ting. Lembeh sea-Dragons, twee stuks, 2cm lang en zo dun als een snorhaar. Ting-ting. Het gaat maar door. Ongelooflijk veel kleine, supergave zeediertjes die tussen deze afschuwelijke rotzooi (litter) gewoon hun gang gaan. Ik kijk op mijn drukmeter...nog maar 50 bar. Nog ff dan. Na 75 minuten komen we weer boven. Wat is er ongelooflijk veel te zien in ‘Litter Strait’. Ik verheug me alweer op duik nr twee. Deze is net zo mooi (ik ben intussen gewend aan het vele afval). In een halve fles schuit een klein zwart-wit visje. Op een jute zak zitten koralen, met daarin geel, zwart ‘gevederde’ kardinaalvisjes, stuk of 30. Een sepia zwemt rustig voorbij. Een vreemde, platte kwal danst op de zandbodem. Een groene naaktslak kruipt over een poceleinscherf. Vreemde belevenis. Rond vijf uur maken we ons op voor de derde duik: mandarijnvissen spotten. Overdag houden ze zich schuil in het koraal, maar we hadden er al twee gespot in de ochtend. Prachtig mooie vissen, 10-15 cm groot. Maar goed, rond schemertijd rollen we weer het water in. En dan wachten voor het koraal. Eindelijk, na 30 minuten komen ze voorzichtig tevoorschijn. Mannetje en vrouwtje zweven, tegen elkaar aangeplakt omhoog, dan een wolk sperma en beide schieten weer weg. Dit herhaalt zich een keer of vijf en...weg zijn we weer. Intussen liggen we een uur in het water, maar er is ook zoveel meer te zien. Litter-Strait is een bijzondere plek!!!