5. Diving again

5. Diving again. Vrijdag 9 maart. Vandaag hebben we de boot voor ons alleen; wat een luxe. We hebben besloten gebruik te maken van de drie dagen korting (lekker Hollands), maar gasten, het is hier een duikersparadijs. We zien superveel slakjes, soms maar 1 cm groot. Als ik een foto maak, en ze later op de dag met mijn camera uitvergroot, zie je pas echt goed hoe mooi hij is, ongelooflijk. De zeeduivels zijn hier veel paarser dan elders, gelukkig niet zo heel veel. Hier hebben ze nog genoeg vijanden. De triggerfish is enorm groot en kleurrijk. Ik zie een geel stuk draad, wel drie meter lang, gekruld, met kleine poliepjes erop. Die zoeken we later op; blijkt draadkoraal te zijn. Nog nooit van gehoord. Soms komt een blacktip of whitetip reef shark voorbij zwemmen. De derde duik gaan we naar Mawan, ook wel ‘manta cleaning station’ genaamd. We zwemmen wat rond en ik geniet van een blad schorpioen vis, lijkt net een blaadje. Opeens hoor ik Angele een soort kreet uitslaan. Ik kijk verschrikt om me heen. Drie reuze mantas zweven majestueus over ons heen. Ze cirkelen nu over een rifpunt. Vlak boven het punt blijven ze even hangen. De vissen komen vanuit het rif op de mantas af en eten alle kleine dingen van het onderlijf van de manta. Gaaf, een echte schoonmaakactie. Dat herhaalt zich steeds weer. Soms duiken de mantas op het ondiepe zandgedeelte en schuren met hun buik over het zand. We kijken bijna ademloos toe. Na een half uur zijn ze weg. We zwemmen iets door en nu komen weer twee mantas naar het cleaning station. Ze zwemmen vlak over me heen, ik kan ze aanraken als ik zou willen, maar ik doe het niet, want ze zijn uiterst gevoelig en zo zou je ze verjagen. Helaas is onze lucht bijna op als ze weer vertrekken. De gaafste duik ooit; dit gaat nooit meer van mijn netvlies af.