6. Tja, Diving of course

6. Tja, Diving of course. Zaterdag 10 maart. Om 7:15 stipt zijn we weer op de duikschool, we hoeven vanuit ons hotel slechts over te steken en we zien John al zitten. Nog gasten erbij? Nee. Dus we hebben weer een privé boot, wat een luxe. Vandaag gaat Abdul mee, aardige moslim, maar draait zijn standaardverhaal en is dan verdwenen. Wij vinden het best. Weer drie duiken, zeer gevarieerd. Prachtige koralentuinen en schitterend zacht koraal. Onder een tafelkoraal liggen twee baby white tip reef sharks te slapen. Ze worden wat onrustig, als ik met mijn camera te dichtbij kom. Ik blijf op mijn hoede, want ook kleine tandjes kunnen happen. De variatie is eindeloos. Enorme sponzen, waar af en toe een kleine gobi in woont. De zakpijpen zijn schitterend van kleur: felgeel met bruine vlekken, dan weer diepblauw met wit. Om van de vissen nog maar te zwijgen. We kijken onze ogen uit. Één uur duiken is véél te kort. De tweede duik is een driftduik; go with the flow. Lekker vliegen onder water. Angele vind het minder, maar doet goed haar best. Na 10 minuten heeft ook zij haar balans gevonden. Af en toe grijpen we een steen, om iets te bewonderen of te fotograferen. Abdul wijst alles aan. We scheuren overal langs. Was wat voor Richard geweest...jippie, soort mountainbike parcours onder water. De derde duik is fenomenaal. Een vlakte van dood koraal, waar hier en daar weer nieuw leven begint. Het wemelt er van de trekkersvissen, grote prachtige dieren met een gebit waar je u tegen zegt. Moeiteloos bijten ze stukken koraal fijn. We houden ze nauwlettend in de gaten. Af en toe komt een melkachtige eenhoornvis langszwemmen. En dan...een manta komt ons tegemoet en zwemt rakelings aan ons voorbij. We liggen plat op de bodem en aanschouwen zijn majestueuze bewegingen. Daar komt er nog een, gaaf. In de blauwe anemoon, moedig beschermd door een familie zwarte nemo’s huist ook een kleine porceleinkrab. Wat een schitterend diertje. Als ik een foto van dichtbij wil maken, wordt ik aangevallen door pa en ma nemo. Ik moet er hard om lachen, maar heb grote bewondering voor hun moed. Met tegenzin beginnen we aan de verplichte 3 minutenstop. Another day in paradise.