49. Free-diving

49. Vandaag op de boot met Scott (Canada) en zijn vrouw Atam (Thais) en Haiko (D). Vlak voor we het water in willen, ontdekken we dat we geen duikspullen voor Haiko mee hebben. Jake dacht dat ik ze had gepakt en ik dacht dat hij die had gepakt. No problem. We geven Haiko de spullen van Jake en deze laatste gaat met de snorkelaars mee. Voor de tweede duik doen we het omgedraaid. Mooie duik gedaan. Tweede dus snorkelen, maar daar heb ik eigenlijk een hekel aan, dus ik doe twee kilo gewicht om en besluit te gaan free-diven. Dit is duiken zonder tank. Je moet dus alles op je eigen longen doen. Leuk. Ik haal diep adem en duik onder. Meteen schrik ik me een hoedje, want een enorme triggerfish van 70 cm komt recht op me afzwemmen. Ik weet dat ik niet recht omhoog kan zwemmen, want dan komt hij achter me aan, dus op mijn laatste adem (door de schrik was ik al meer dan de helft kwijt) zwem ik horizontaal ruglings weg en kom ademhalend boven. Hmm, geen goed begin. Wat heb ik nu geleerd? EERST goed in het water om me heen kijken, voordat ik onderduik. Oke. Weer opnieuw. Ik ga steeds dieper en red het steeds langer. Na een tijdje kan ik zo'n 30 seconden rondzwemmen, voordat ik naar boven moet. Er zijn hier mooie 'swim-throughs', maar ze zijn allemaal dieper dan 5m. Ik probeer het, zwem naar 5.7m maar waag het toch maar niet, want je kunt niet meteen naar boven en wat als er aan de andere kant mijn vriend 'trigger' aankomt. Na 30 minuten zie ik ineens een enorme groep geel-gestreepte fusiliervissen. Ik haal 3x snel achter elkaar adem en duik onder. De vissen zijn totaal niet bang voor me....logisch, want ik maak dan ook geen bubbels. Ik zwem er recht op af. Ze lijken niet te wijken, maar als ik op 10cm nader, gaan ze toch uit elkaar om mij door te laten. Ik krijg kippenvel, zo gaaf is dit. Ik zwem langzaam door. De duizenden vissen zijn totaal niet in me geïnteresseerd. Mijn longen beginnen te protesteren, dus toch maar omhoog. Nogmaals. Cool, ze zijn er nog. Nóg een keer. En nóg eens. En nóg eens. En......ineens zijn ze weg. Maar mijn dag is perfect. Morgen is er geen werk voor me. Wat vervelend, want nu ga ik als fundiver mee naar het National Marine Park. Dat wordt dan vast een rotdag. Smile.