28. De bergen in

28. Verder naar het noorden. We stoppen bij de stupa (gedenkteken) voor koning Naresuan (1555-1604). Het geloof hier is dat, wanneer je een haan koopt en bij de stupa plaatst, je bedrijf grote voorspoed zal kennen. De vele hanen rondom getuigen van vele bedrijven. Tja, als je alleen al alle eettentjes langs de weg optelt.....! Leuk dat hier ook echte hanen rondlopen (haantje de voorste?). We rijden door naar de Prahat Doi MON Ching, die bovenop een berg ligt. Het uitzicht is groots. Een monnik zit hier om raad te geven aan de bevolking. Hmmm, goede raad kan ik altijd wel gebruiken, dus ik stap op hem af en vraag of hij Engels spreekt. Helaas ken hij net zoveel Engels als ik Thais, dus we houden het op een good morning-sawadee krap. We tuffen weer bergafwaarts. Angèle kijkt af en toe wat benauwd, dus ik doe heeeel rustig aan. De volgende stop is bij het Pong Ang National Park. Hier zijn Hot Springs en het schijnt dat je er ook in kan zwemmen. Ik had vanmorgen al mijn zwembroek aangetrokken en duik natuurlijk in het 48 graden warme water. De zwavellucht valt heel erg mee. Het water is heerlijk dus we liggen samen te relaxen, net als zes Thaise vrouwen en een man. Die wassen zich allemaal van top tot teen, het water schijnt heilzaam te zijn. Da's altijd meegenomen. De waterval 2,4km verderop slaan we over. We rijden door naar Ang Khang. Dit lig vlak langs de grens met Myanmar. De weg kronkelt en is soms erg stijl; geschikt voor een Tour de Thailand. Ik moet er niet aan denken om hier te fietsen; de 8% hellingen zijn het makkelijkst! Af en toe passeren we een militaire checkpoint. We stoppen, glimlachen, zeggen geen woord (dat was het advies) en wachten op het teken om verder te rijden. Dat volgt altijd meteen. We rijden naar een militair kamp. Daar zitten ze de grens te bewaken. Naar mijn mening volstrekt overbodig, want Myanmar ziet er zeer onherbergzaam uit; een natuurlijke bergkam vormt een onneembare grens. Je moet een volleerd bergbeklimmer zijn om hier de oversteek te wagen. Aan de andere kant kijken we over het Thaise laagland: schitterend. Bij een gehucht kopen we wat lekkers bij een stalletje: amandelen (met een zoetige nasmaak), een oranje soort kerstomaat die zoet-zuur smaakt...verrukkelijk en een zakje gedroogde pruim met cranberry smaak. Knabbelend rijden we verder. We slingeren nog urenlang door dit mooie gebied en komen op onze eindbestemming May Salong Villa. Dit bergdorp lijkt zo vanuit China hier neergezet; alles is Chinees hier, de huizen, de rode lantaarns, de mensen en alles is tweetalig geschreven: Thais en Chinees. De mensen praten hier drie woorden Engels. Verder is het een echt thee-dorp. De beste kwaliteit van Thailand. We zien de thee overal op de hellingen. Natuurlijk drinken we hier een kopje koffie.....én thee, en sluiten af met een Leo-biertje.