4. Komodo National Park

4. Komodo National Park. Donderdag 8 maart. Het regent. We stappen de boot op, samen met Melanie uit Zwitserland. Zij is bijna aan het einde van haar drie maanden Azië reis en heeft duiken geleerd tijdens haar trip. Ze is dolenthousiast over deze plek, haar derde duikdag al. We zijn erg benieuwd. Yoram, onze gids, tekent zelf de duikmap; een half uurtje werk. Hij geniet er duidelijk van. De bemanning is supervriendelijk, zoals eigenlijk iedereen die we spreken. Ah, Blenda, roepen ze, als je zegt dat je uit Holland komt (origineel: orang balenda). Niemand heeft het over ons verleden hier. Als ik erover begin, zeggen ze: dat is geschiedenis, nu zijn we vrienden, bijna familie. Ik moet de eerste nog tegenkomen in Amsterdam die zo over de Duitsers praat. Wat een gave mentaliteit. We maken ons klaar voor onze eerste duik, bij Komodo eiland. Angele is prettig gespannen. Het water is mooi blauw, 28 graden, zicht 15 meter. We genieten. Yes, een schildpad. Hij ligt te slapen. Waauw, wat een grote, zeg. En daar, een krokodilvis. Yoram wijst hem aan, en nog eens en dan zie ik hem ook. Verscholen tussen de blauwe anemonen zit een orang utang crab, heel klein, lijkt inderdaad op het aapje. Tweede duik naar Tata Makasar. Voordat we stilliggen zien we vanaf de boot al de manta’s. Gaaf. Daar, nog drie, en daar twee. En daar acht achter elkaar. Wat een joekels. Het zijn reef mantas, 4 a 5 meter wijd. Gracieus zwemmen ze moeiteloos met de stroming mee. We stappen het water in en zien ze dan eindelijk ook onder water. Wat een fantastisch gezicht. Grote eenhoorn vissen zwemmen achteloos aan ons voorbij. Yoram wijst iets geldigs aan. Stukje plastic? Ik moet drie keer kijken, voordat ik ontdek dat het een kleine frogfish is. Whoow, zo’n mooie heb ik nog nooit gezien. Tijdens de derde duik komt ineens een bamboe haai op ons af zwemmen. We zijn op onze hoede en houden hem in de gaten. Waar is ie nou? Verdwenen. We zwemmen wat rond en ontdekken dat hij in een klein grote is gedoken en daar ligt hij ons wat dwaas aan te kijken. Alsof hij zeggen wil: laat me slapen. Sorry, één fotootje dan. Dat vind ie best. Wat een gave duiken hier.