Atol duiken
Door: Marsieblub
Blijf op de hoogte en volg Marcel
23 Februari 2019 | Indonesië, Bunta
Dag 19. Atol duiken. We zijn op Pulau Batudaka, het zuidelijkste van de Togean eilanden. Om half negen varen we met Iz, onze duikgids naar een atol. Vanuit de verte zien we het al liggen; midden op zee. Een rif steekt boven het water uit; het is eb en dan valt de top droog. Het doet me een beetje denken aan het GBR, maar dan in het klein. Het water is diepblauw, ong. 200m diep hier. Anders dan bij het GBR loopt de rifwand stijl omlaag. Dovotka, een Poolse van een jaar of 60, gaat met ons mee. Ze heeft zes duiken in totaal. We zakken naar 20m en zien bij een stuk waaierkoraal meteen twee soorten Ghost pipefish, die wilde Angèle heel graag zien. De kleine visjes (10cm) zijn prachtig. Ik maak foto’s van alle kanten en hoop dat er strakjes zeker één goeie bij zit. We krijgen er niet genoeg van; Dovotka en Iz zijn alweer een stuk verder. Mooie flabelina slakjes, gobies op groene koralen en aan het eind familie Nemo op een schitterende blauwe bol-anemoon. En dan is de batterij van mijn camera leeg. De tweede duik is ook heel fraai: kleine roodharige kreeftjes, 1cm, op felgekleurde gorgonen. Schitterende overhangingen met enorme sponzen en waaierkoraal. Dan ineens, op zo’n 5m afstand een enorme hamerhaai. GAAAAF. Wat een mazzelkonten zijn we weer. Een prachtig dier met een enorme staat. Hij schiet ervandoor, alsof we hem ergens op betrapt hebben. Jammer dat mijn batterij leeg is. Iz vertelt dat het drie jaar geleden is dat hij hier de laatste gezien heeft. Terug op Batudaka staat de lunch al klaar. Het is stikbenauwd, dus tijd voor een siësta. Ik heb wat hoofdpijn, neem twee pillen en val in slaap. Als ik wakker wordt, is het alweer dinner-time, maar de hoofdpijn is niet weg. Om kwart over zeven lig ik weer in bed en ga een onrustige nacht tegemoet. De koorts houd me ook wakker. Morgen maar even niet duiken.