Dag 12. Cape Maclear
Door: Marsieblub
Blijf op de hoogte en volg Marcel
25 Juli 2016 | Malawi, Cape Maclear
dwars hout liggen, 2 meter breed, daar kun je niet vlak langs rijden, want soms slingeren ze. Je ziet ook op de bagagedrager geiten, plat liggend vastgebonden. Ze vervoeren hier alles op de fiets. Langs de kant van de weg lopen overal mensen, ook kinderen die nèt kunnen lopen. Honden kijken even, en schieten dan de weg over...hebben ze van de mensen afgekeken. Kippen in de berm. En dan de potholes; grote gaten in de weg, soms 40 cm diep, soms 1m breed...zie die maar eens te ontwijken, anders heb je zo je band aan flarden. Over banden gesproken, onze voorbanden lijken wel sliks: nul profiel. Gelukkig wordt er voorlopig geen regen verwacht. Na 3,5 uur zigzaggen en de laatste 10 km dustroad, niet harder dan 15 km/h, komen we op onze bestemming. Een schitterend huis, open opsommingen plekken, 3 slaapkamers; op de 1e etage een balzaal met 2 persoonsbed (klamboe natuurlijk) met balkon...je kijkt met de open deuren zó over Lake Malawi, fantastisch. Wij mogen deze kamer....mazzelkonten zijn we weer. We lunchen uitgebreid en besluiten een duifje in het meer te maken. Chris en Eru+Gilly (de co's) gaan een DSD doen die ik ga geven...besparen ze elk $50 mee en ik vind het leuk om te doen. David, onze gids/instructeur uit Spanje keek wel even beteuterd, maar ging uiteindelijk wel akkoord.
We doen een rol achterover vanuit de boot. Het water is best wel fris, 23 graden. Het zicht valt tegen: 3 meter. Natuurlijk geen koraal, we duiken in een bergmeer, op 474m hoogte, dus mijn eerste bergduik. We zien gelijk een grote verscheidenheid aan cichliden, een soort baarsje, maar dan schitterend gekleurd. Er zijn blauwe, rode, gele, bruinige, prachtig om te zien. Ik doe de oefeningen met Chris en de meiden en dan zwemmen we een uurtje rond; we kunnen er niet genoeg van krijgen. Helaas hebben we wat weinig lood gekregen (er was ook niet méér op de duikschool), dus het was soms moeilijk onder water blijven, maar we hebben echt een leuke duik gehad, ondanks het slechte zicht. Op de terugweg zit iedereen te rillen. Het is al bijna donker wanneer we weer thuis zijn. Heerlijk uit eten bij Froggy's en thuis nog tot 1:00 uur Mah-Jongg spelen. We slapen als roosjes. Klein detail: er vliegt zo een vleermuis onze huiskamer in en uit...ineens verdwijnt ie via de trap naar boven...Angèle even ongerust, maar hij is allang via de balkondeur weer naar buiten. Uziku Wabwino (goede nacht)!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley