Pulau Saparua

Dag 14. Pulau Saparua. Na 14 uur op de boot zijn we weer in Ambon.met de taxi naar Tulehu (een andere haven) duurt anderhalf uur, want er moet eerst nog een andere klant worden afgezet. Bij de haven aangekomen, kijkt onze chauffeur erg beteuterd wanneer ik hem de afgesproken 150.000 roepies overhandig. One honderd more, zegt hij. No way, this is what we agreed, zeg ik. Tja, je kan het altijd proberen. We kopen tickets voor de ferry naar Pulau Saparua, het tweede eiland oostelijk van Pulau Ambon. Ertussenin ligt Haruku, voor ons niet zo interessant. Morgen willen we gaan duiken in de omgeving Itawaka...er schijnen daar ook potvissen voor te komen, maar we horen van Johan (jaja, vernoemd naar...) dat die in de afgelopen 9 jaar niet meer zijn gezien. Wel schijnen er zeekoeien te zitten, drie stuks, maar je moet natuurlijk geluk hebben om deze schuwe dieren te zien. Johan en zijn vader Paul runnen de Mahu Lodge. Er is zelfs een zwembad aanwezig, waar we, na de lunch, gewillig in plonsen. Daarna tukkie in de hangmat, met zicht over de mangrovebossen. Door een kleine inham hebben we zicht op zee. Het water voelt erg warm. Vissen huppen vanuit het water tussen de mangrovewortels op het droge. Als je dichterbij komt, huppen ze zo weer het water in, de vinnen als pootjes gebruikend. Nooit eerder gezien. We sjien de sjon in de sjee sjakken, prachtig gewoon. Johan en zijn moeder hebben het diner al voor ons klaarstaan; natuurlijk vis, want dat is veel goedkoper dan vlees of kip. Zolang het maar geen tonijn is, want die zien we morgen liever springlevend rondzwemmen.