Toertje Saparua
Door: Marsieblub
Blijf op de hoogte en volg Marcel
18 Februari 2019 | Indonesië, Saparua
Dag 16. Toertje Saparua. Ik word wakker en zie dat PSV punten verspeelt bij Heerenveen. Een goed begin van de dag. Vandaag is het zondag. Iedereen is naar de kerk, dus we kunnen niet duiken, want de (lutherse) kerk is los. Ik kan me niet herinneren dat hij dit ook op de deur had gespijkerd, maar het zal wel. We huren een brommertje en gaan een toertje maken. Yep, daar gaat het verliefde stelletje, helm op de kop, zweethoofd, zonnebril, armen innig om me heen geslagen (of is het uit angst). Af en toe gaten in de weg, maar veelal is het asvalt goed te doen. We rijden langs bananen-, papaya- en mangobomen (hier mangka genaamd). De dorpje zijn klein en velen roepen ons ‘hello mister’ toe. Het dorpje Booi, in het zuiden, is schattig. Fraai tegen de berghelling aangebouwd. De huizen zijn veelkleurig: paars, groen, geel of oranje. In alle kerken is een viering aan de gang. Mensen zien er op hun best uit, verlaten de kerk op hoge hakken. Aan de wiebelige manier van lopen zie je dat ze het niet gewend zijn. Honderd meter verderop worden de hakken weer verwisseld voor flipflops. Ik kijk ergens naar binnen. Op Foxsport is een boxwedstrijd aan de gang. We worden uitgenodigd, nemen binnen plaats en krijgen een kopje zoete thee met koekjes. Niemand spreekt een woord Engels. Ik tel de rondes mee: satu, dua tiga, empat, lima, enam, tujuh, delapan, sembilan, sepuluh, elf, twaalf rondes in totaal (ik kan helaas maar tot tien tellen). Het is afgelopen. De wereldkampioen blijft aan. Wij wandelen weer verder, want binnen is het stikheet. Niemand schijnt er last van te hebben, behalve ik. Heerlijk om weer in de frisse lucht te wandelen. We zien een grappig uithangbord: heerlijk koude drankjes te koop. Haha, hier drinken we natuurlijk wat. De eigenaar vertelt dat hij familie in Amsterdam heeft. Iedereen heeft dat hier, lijkt het wel. Hier en daar komen we wel sporen tegen: KNVB en leeuw op een muur, ‘Holland’ op achterruit van een auto, mensen praten over het gemiste wereldkampioenschap. Best wel grappig. In onze lodge zitten nu ook Nederlanders, op zoek naar hun verleden, maar die komen niet zo fraaie zaken tegen. All history, zeggen ze hier en lachen vriendelijk. Ik lach terug. Ik denk even aan fort Duurstede, waar we daarstraks nog stonden. Hoeveel mensen zijn hier gesneuveld voordat het fort uiteidelijk werd veroverd en alle ingezetenen, behalve de zesjarige zoon van de regimentscommandant van den Berg, werden gedood. Je moet alles in z’n tijd plaatsen. Ja, geschiedenis. De verbondenheid is gebleven! We genieten tenslotte weer van een prachtige zonsondergang; met een Bintang natuurlijk. En Ajax wint met 5-0. Tidur nyenyak (slaap lekker).