41. Ambon Blue Rose Divers

41. Ambon Blue Rose Divers. Za 14 april. Het is alweer half acht, dus tijd voor ontbijt. ‘Ambon bread’, noemen ze het hier. Geintje. Blijkt dus donut met hagelslag te zijn. De koffie moet je zelf zetten. Ik zie mijn vrouw bedenkelijk kijken. Tja, breakfast included, inderdaad, maar daar is alles mee gezegd. De eerste duik maakt alle ongemakken goed: Jetty Air Manis is een geweldige plek! Een prachtige Coleman Garnaal, helderwit met purper strepen/stippen, maar iedereen zwemt eraan voorbij, dus ik maar er achteraan totdat we onder de Jetty (stijger) zijn. Dan gaat de hemel open: duizenden zilver-blauwe sardines zwemmen als een soort cycloon en schieten ineens weer in andere patronen. Dan stroomt een deel langs mij heen, terwijl een ander deel van een grote wolk weer in een draaiende massa verandert. Je wordt er haast duizelig van. Maar er is veel meer te zien. Minstens acht soorten murenes tel ik, drie soorten kikkervissen, sepia’s, garnaaltjes in allerlei kleuren, Angelfish, Banners, te veel om op te noemen. De stijgerbalken zijn prachtig begroeid. Overal spons, gorgonen, featherstars in diverse kleuren, zacht koraal. Een gestreepte koraalslang probeert zich te verstoppen, maar mijn camera schiet meedogenloos.voor we het weten, zijn we 76 min onderweg en moeten we langzaam en met tegenzin weer naar de oppervlakte. Zo, Ambon is echt gaaf duiken. De tweede plek lijkt minder, alleen wat zand, met af en toe een stengel zwart zacht koraal, lijkt wel op broccoli, maar als je de lamp erop zet, prachtig paars doorschijnend. Dan zien we veel naaktslakjes, sepia’s, sepiola’s, een octopus verstopt in wat schelpjes...hij heeft alle acht armen nodig om de schelpjes bij elkaar te houden. Wéér een kleine rode frogfish, schattig. We komen enthousiast uit het water en weer terug op onze (iets minder vies ogende) duikschool krijgen we een heerlijke lunch. We wandelen nog wat rond in het dorp. In het centrum lig een kerkhof; dat zie je niet vaak. Gewoon langs de rand van de weg. Aan een waslijn hangen wat kleren. Een fiets tegen een paal. Ja, de doden zijn nog onder ons. We lopen door naar een, volgens Google maps, supermarkt, maar het is gewoon een klein huisje waar ze een paar spullen verkopen, zoals we ze overal zien. Alleen heeft deze de PR beter voor elkaar. Dan langs een kleine Warung. De eigenaars zijn nog in de moskee, dus we moeten even wachten. En nog eens wachten voordat we de vers gemaakte maaltijd krijgen, maar het is het wachten waard. We rekenen 63.000 rupiah af (€4) en duiken doodvermoeid ons bedje in. De regen kleddert op de golfplaten daken. De moskee brabbelt electronisch zijn gebeden rond. I like Ambon.