12. Fish Bowl

12. Fish Bowl. 16 maart. We hebben hoge verwachtingen als we op de eenvoudige, maar schaduwrijke boot van Thomas stappen. Hij heeft hem zelf gebouwd, was er gedurende 8 maanden elke dag bij. Een dag moest hij ooit weg en toen hebben ze het teakhout binnenin blauw geverfd, zonde. Na anderhalf uur tuffen, rollen we achterover het water in. Hmm, we moeten onze verwachting wat bijstellen (verwend als we zijn). De zachte koralen zijn prachtig, de harde trouwens ook. Daartussen wat klein spul, mooie nudies (kleine naaktslakjes). Nauwelijks stroming, waarvoor in de boeken enorm was gewaarschuwd. Het laatste stuk, tijdens de drie minutenstop op 5 meter, is het mooist. De tweede duik is ook mooi, dankzij de bijstelling in ons hoofd. Vladimir en Phillipe (Tsjechen) en Stefan en Mario (Duits) hebben allemaal joekels van camera’s, duurder dan mijn hele uitrusting bij elkaar (en ik heb best veel duikspul, kan ik je zeggen). Als iemand een slakje ziet, tik ie met zijn haak tegen zijn fles en duiken ze er letterlijk met z’n allen op. Gelukkig is de slak niet zo snel, dus kan ik ook nog een kiekje maken, nadat 4 duikers 10 foto’s hebben gemaakt. De slakjes zijn, na uitvergroting later op de dag, inderdaad adembenemend. In de avond eten we met z’n allen in een prachtig, aan en in het water gelegen restaurant. Helaas is het pikkedonker, dus weg mooi uitzicht. Thomas heeft zijn eigen bier meegenomen (moslimrestautant). Na het eten betaald Mario alles; blijkt dat hij jarig is. Dat wij niets voor hem hebben, vind hij geen enkel probleem. Als ik later in bed lig, bedenk ik dat we nog niet eens voor hem hebben gezongen. Oeps.