3. KINDERAFDELING
Door: Marsieblub
Blijf op de hoogte en volg Marcel
14 Juli 2016 | Malawi, Malosa
Vanmorgen bij de overdracht kregen we een presentatie over tbc, dat hier best nog veel voorkomt. Ook de resistentie neemt mee en mee toe en dat baart toch wel zorgen. Vandaar dat men zo snel mogelijk een diagnose wil hebben, zodat ook zo snel mogelijk met de therapie kan worden gestart. We besluiten de ochtend naar de kinderafdeling te gaan. Daar zien we meteen al onze eerste Tb patiënt, een jochie van anderhalf. Vanochtend is ook bekend geworden dat hij hiv heeft. Hij heeft een steunende ademhaling en zijn buik is bol...vergrootte lever. Gelukkig is hij negatief bij de malariatest. We bespreken zijn dossier en doen nogmaals lichamelijk onderzoek; hij huilt continu. Zijn moeder zit er rustig bij. Morgen krijgt ze voorlichting over de hiv; dat is zeer belangrijk, want ze hebben hier vaker meegemaakt dat moeders hun kind in de steek laten na het horen van de diagnose. We kijken naar een ander kind, diagnose: ondervoeding. Moeder is van het ene op het andere moment met borstvoeding gestopt, tja, dan gaat het mis. De clinical officier vind het wel meevallen, geen oedeem, huid is strak, haar zit prima....??? Dat laatste begrijpen we niet. Uitleg: het haar gaat platter zitten bij ondervoeding; minder krullen. Ooooh.!!!
Ik help mee bij infuusprikken bij een meisje van 4. De zuster doet dat hier. Eerste prik: mis. Tweede prik lijkt te zitten, maar bij doorspuiten gilt het kind het uit...ook mis dus. Derde prik in de elleboogplooi...mis...manipuleren...het meisje gilt het uit...vader blijft rustig en houdt haar ingeklemd. Na vele manipulaties zit ie eindelijk, pffff. Antibiotica rechtstreeks ingespoten...bij ons moet dat minimaal verdund in 30 minuten.
Lunchtijd! Emily heeft voor ons gekookt: rijst met groente, we smullen alle vier.
's Middags weer terug naar de kinderafdeling, maar er is niemand meer aanwezig. We besluiten mee te gaan kijken bij het verpleegkundig hiv spreekuur. Hier is het druk: in anderhalf uur tijd worden 60 mensen gezien. Ze krijgen virusremmers mee voor drie maanden, antibiotica onderhoud, sommigen krijgen nog pijnmedicatie (palliatief) en de mannen mogen condooms meenemen. Alles is gratis. Alles wordt geregistreerd. Ik vind dat de meeste mensen er slecht uitzien; ingevallen gezichten, broodmager, sommige hoesten (tbc?), maar iedereen is vriendelijk en geduldig. Ongeveer 10% van de bevolking heeft hiv... 10% van 18 miljoen.....1,8 miljoen dus!!! Ik huiver. In gedachte laat ik de gezichten van deze 60 patiënten nog eens langskomen. Oude mannen, jonge vrouwen, moeders met kinderen, jonge mannen, het virus spaart niemand. In deze omgeving ligt het percentage veel hoger. Heeft met stammencultuur te maken. Gelukkig doen ze veel aan voorlichting, zowel in als buiten het ziekenhuis, maar de eeuwenoude tradities zijn nog heel sterk aanwezig en niet overal zijn de voorlichters welkom, .....helaas. Inmiddels is het 18:00 uur en pikkedonker. De stroom is uitgevallen en we kunnen dus niet koken, geen thee/koffie...kaarsjes aan en vroeg naar bed maar weer.
Ik help mee bij infuusprikken bij een meisje van 4. De zuster doet dat hier. Eerste prik: mis. Tweede prik lijkt te zitten, maar bij doorspuiten gilt het kind het uit...ook mis dus. Derde prik in de elleboogplooi...mis...manipuleren...het meisje gilt het uit...vader blijft rustig en houdt haar ingeklemd. Na vele manipulaties zit ie eindelijk, pffff. Antibiotica rechtstreeks ingespoten...bij ons moet dat minimaal verdund in 30 minuten.
Lunchtijd! Emily heeft voor ons gekookt: rijst met groente, we smullen alle vier.
's Middags weer terug naar de kinderafdeling, maar er is niemand meer aanwezig. We besluiten mee te gaan kijken bij het verpleegkundig hiv spreekuur. Hier is het druk: in anderhalf uur tijd worden 60 mensen gezien. Ze krijgen virusremmers mee voor drie maanden, antibiotica onderhoud, sommigen krijgen nog pijnmedicatie (palliatief) en de mannen mogen condooms meenemen. Alles is gratis. Alles wordt geregistreerd. Ik vind dat de meeste mensen er slecht uitzien; ingevallen gezichten, broodmager, sommige hoesten (tbc?), maar iedereen is vriendelijk en geduldig. Ongeveer 10% van de bevolking heeft hiv... 10% van 18 miljoen.....1,8 miljoen dus!!! Ik huiver. In gedachte laat ik de gezichten van deze 60 patiënten nog eens langskomen. Oude mannen, jonge vrouwen, moeders met kinderen, jonge mannen, het virus spaart niemand. In deze omgeving ligt het percentage veel hoger. Heeft met stammencultuur te maken. Gelukkig doen ze veel aan voorlichting, zowel in als buiten het ziekenhuis, maar de eeuwenoude tradities zijn nog heel sterk aanwezig en niet overal zijn de voorlichters welkom, .....helaas. Inmiddels is het 18:00 uur en pikkedonker. De stroom is uitgevallen en we kunnen dus niet koken, geen thee/koffie...kaarsjes aan en vroeg naar bed maar weer.
-
14 Juli 2016 - 22:51
Shirley Van Lier:
Geweldig om jullie verhalen te lezen. Ik zie jullie daar zo bezig.
Maar wat n totaal andere wereld. Ik kan me voorstellen dat je je ook machteloos kan voelen. Maar daarnaast denk ik ook dat jullie in de komende weken veel voor deze mensen kunnen betekenen.
Ik las van de week dat Madonna bezig is met het opzetten van n kinderziekenhuis in Malawi. Ik weet niet in welke plaats. Hebben jullie daar iets van vernomen?
Veel plezier en succes! Ik blijf jullie volgen. -
15 Juli 2016 - 16:24
Romy:
Zo leuk en bijzonder om dit te lezen!! Hoop dat jullie een mooie tijd hebben! -
16 Juli 2016 - 01:35
Karin:
Leuk om te lezen Marcel! Keep up the good work. Knuffel uit Rotterdam voor jullie alle vier.
Ps is je koffer nog aangekomen? -
16 Juli 2016 - 12:03
Angela:
Heel mooi om jullie verhalen te lezen.
Maar soms ook moeilijk denk ik machteloos jullie hebben een hart van goud en kracht straal je uit.
Groetjes en veel liefs x -
16 Juli 2016 - 12:20
Josje:
Best heftig allemaal.
And Buddha says: "Keep on smiling ". Succes.
with love -
16 Juli 2016 - 12:41
Arthur:
Beste Marcel,
Een indrukwekkend verslag van een trieste situatie. Ik vind het dapper en mooi wat jullie realiseren in Malawi. Een vraag: mag ik dit verslag op school gebruiken om mijn leerlingen de omvang van de problemen te laten zien? Veel succes voor jou, Angele en de kids. Groeten: Arthur -
17 Juli 2016 - 15:19
Mike:
Hoi Marcel, Angelle en Jeroen en Pien,
Ik lees dat jullie goed bezig zijn in Malawi, samen met Madonna die was ongeveer een week geleden in Malawi voor het Queen Elizabeth-ziekenhuis in Blantyre, stukje van jullie vandaan.
Mooi dat jullie wat kunnen betekenen daar, ook al is het verschil groot met wat wij hier kennen.
Ik lees met interesse jullie je verhalen verder, succes en groeten van ons aan jullie allemaal.
-
19 Juli 2016 - 22:38
Marcel Wals:
Arthur, geen probleem hoor. De dokter hier gaat het ook voor zijn nieuwsbrief gebruiken :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
