51. Start met het volkslied

51. Volkslied. Tegenover mijn huis is een school. Elke ochtend, om 8:00 uur, wordt daar gezamenlijk het volkslied gezongen. Een krasse kraai zingt via de luidsprekers voor, keihard. Meestal hoor ik het niet, want tegen die tijd ben ik allang vertrokken, maar vandaag kon ik uitslapen tot 7:15, dus om precies 8:00 uur stond ik met mijn brommer, klaar om te vertrekken, toen mevrouw kraai begon. Ineens stapte er een politieagent de weg op en hield al het verkeer tegen, druk op zijn fluitje blazend. Vervolgens ging hij in de houding staan, gezicht naar de vlag gericht en saluerend. Volgens mij werden alle coupletten gezongen, zo lang duurde het. Gelukkig maar dat het niet het Wilhelmus was, met zijn twaalf coupletten. Na de laatste toon blies de agent nogmaals op zijn fluitje en loste de file weer langzaam op. Sawadee krap (goede morgen).
Drie fikse regenbuien vannacht en een vervelende mug om mijn oor, maar toch voel ik me goed uitgerust. Ik tuf naar Lamai, waar ik vandaag de theorie ga geven voor de open water cursus. Natuurlijk ben ik er veel te vroeg, maar eigenlijk precies op tijd, want op het moment dat ik mijn brommer parkeer, draait er iemand boven in de lucht de waterkraan open en een enorm pak water klettert op de straten. Twee minuten later zie je dan de meeste brommerrijders met gele plastic hoesjes verder tuffen, heel praktisch.
Linus, mijn student komt om half tien aan. Ik geef een introductie en start de eerste video presentatie; hij moet er vijf vandaag. Tijdens elke presentatie een vragenlijst, dan eventuele vragen doorspreken, dan een quiz en tenslotte nog uitleg over de recreational dive planner. Dan het final exam. Hij ziet er slaperig uit, is zeker stappen geweest, gisteren. Zie foto. Na de derde presentatie gaan we lunchen. Om vier uur zijn we klaar. Tussendoor klets ik veel met Apinya, een vrolijke, knappe Thaise dame van mijn leeftijd. Zij staat in de winkel; haar man, een aardige Duitser komt af en toe, tussen het zakendoen door, even langs. Ik laat haar een topdropje proeven. Haar gezicht is veelzeggend. Ik geef Linus er ook een. Hij vind het lekker. Ik schenk hem meteen het hele rolletje, want ik probeer hier niet te snoepen en dat lukt heel aardig....op de toetjes na dan. Andy, de manager van de locatie Lamai (Easy divers zit op drie locaties; dit is de leslocatie), maakt me intussen verder wegwijs hier. Vanwege het slechte weer is bijna iedereen vrij vandaag en opvallend is dat zeker 3 mensen langskomen, voor de gezelligheid. Ik begin me hier steeds meer thuis te voelen, gezellig kletsen, kopje koffie of thee, relaxt en easy. Het zijn tenslotte allemaal Easy Divers, ze zien er vaak wat ruig uit met hun tattoos en hun woordgebruik (veel f'cking this and that), maar ze hebben allemaal een klein hartje. I love them.